ماینوکسیدیل دارویی موضعی

ماینوکسیدیل دارویی موضعی

پودر سفید رنگ تنها ماده موضعی مورد تائید FDA جهت درمان ریزش مو  به صورت آماده محلول ۲ و ۵ درصد آن موجود است.در نمونه های وارداتی تا ده درصد موجود است.

• حلالیت در آب: 0.22 درصد
• اتانول صد درجه: 2.9 درصد
• پروپیلن گلیکول و DMSO : شش و نیم درصد
  با افزایش دما حلالیت ماینوکسیدیل به شکل معناداری افزایش می یابد و باید توجه نمود که در صورت انحلال به واسطه دما ریسک ایجاد رسوب طی کاهش دما وجود دارد.تقلب در آن بسیار زیاد است و اکثر نمونه های موجود در بازار دارای درجاتی از ناخالصی هستند.مبالغ کمتر از هر کیلو سه تا چهار میلیون تومان قابل اطمینان نمیباشند.بهترین برند از آن تا چند سال قبل فاگرون بود که تقلب در آن نیز دیده شده.گاها به اشتباه فرض می شود ماینوکسیدیل که خوب و سریع حل شود خوب است در حالی که ماینوکسیدیل مرغوب و خالص سخت حل می شود و ساخت درصدهای بالای آن چالش برانگیز است.
  با انحلال مقادیر بالای سه درصد رنگ محصول به زردی می گراید.مرسوم ترین حلال های آن اتانول و ایزوپروپیل الکل می باشند که استفاده از ایزوپروپیل الکل به علت بو ناخوشایند کمتر استفاده می شود.
  در صورت استفاده از اتانول به عنوان حلال اضافه کردن یک هومیکتانت مثل پروپیلن گلیکول به چند دلیل اهمیت دارد:

1. اتانول پس از استعمال بر روی موضع سریع تبخیر می شود و ماینوکسیدیل از فرم محلول به شکل پودر تبدیل شده و روی موضع را سفید میکند و اثر درمانی آن کاهش می یابد و درحالی که پروپیلن گلیکول تبخیر نشده و به عنوان یک حلال و حامل عمل میکند تا ماینوکسیدیل فرصت جذب شدن پیدا کند.
2. پروپیلن گلیکول در بالای ده درصد نقش لایه بردار داشته و سبب افزایش سرعت جذب و اثر بخشی ماینوکسیدیل می شود.
3. پروپیلن گلیکول حلالیت بالاتری برای ماینوکسیدیل داشته و به عنوان کمک حلال جهت ساخت درصد های بالا اهمیت بسزایی دارد.
4. جلوگیری از ایجاد کریستال

معایب پروپیلن گلیکول:

1. تعداد کمی از افراد به آن حساسیت دارند و دچار خارش سر می شوند که میتوان آنرا با گلیسرین جایگزین کرد.
2. پروپیلن گلیکول حس چرب بودن دارد و سبب خشک شدن مو می شود مثل اینکه فرد ژل به مو خود زده است و برای افراد کم مو خوشایند نمی باشد
   نکته: برای ماینوکسیدیل دو درصد به پنج درصد پی جی نیاز است، برای پنج درصد ده تا پانزده درصد پی جی و برای ساخت ماینوکسیدیل ده درصد نیاز به بیست و پنج درصد پروپیلن گلیکول می باشد.
   نکته: به دلیل افت فشار خون در اثر جذب سریع ماینوکسیدیل پیشنهاد شود هنگام استفاده زیاد ماساژ داده نشود.
   نکته: اگر می خواهید برای رضایت بیمار از کمترین میزان پی جی استفاده کنید به جای آن مقدار معادل DMSO بردارید ولی در هر صورت باید پنج درصد پی جی یا گلیسرین به فرمول برای اثر هومیکتانتی اضافه شود.
   ماینوکسیدیل در محیط اسیدی حلالیت بیشتری دارد و در صورت نیاز به ساخت درصد های بالای آن مثل هفت درصد، اضافه کردن دو درصد لاکتیک اسید کمک کننده است فقط دقت شود احتمال ایجاد هیپو تنشن به بیمار اخطار داده شود.
   نکته: در صورت همراهی پودرهای دیگر در کنار ماینوکسیدیل جهت انحلال(همانند کتوکونازول) حلالیت ماینوکسیدیل کاهش می یابد و باید به این مهم دقت شود.
   نکته: یکی دیگر از راههای افزایش حلالیت پودرهای کم محلول در محیط آبی افزودن توئین است و با این کار حلالیت ماینوکسیدیل در فاز آب افزایش خواهد یافت که مناسب ساخت ماینوکسیدیل ده درصد می باشد.
   نکته: برای سرعت دادن به انحلال می توان محلول را گرم کرد ولی توجه شود در صورت ایجاد یک محلول ماینوکسیدیل اشباع با اعمال حرارت و عدم توجه به کمک حلال ها و عدم حضور مواد جلوگیری کننده از ایجاد کریستال، ماینوکسیدیل به مرور رسوب کرده و به صورت کریستال ته ظرف نمایان می شود.
   نکته: حضور کریستال می تواند به خاطر تقلبات و ناخالصی های همراه ماینوکسیدیل نیز باشد.
   نکته : محلول ماینوکسیدیل ساخته شده باید دور از نور )شیشه های کهربایی ( و در دمای محیط)عدم نگه داری در یخچال( و ترجیحا خنک نگه داری شود.
   نکته: لیبل گذاری عدم مصرف خوراکی شدیدا توصیه می شود چرا که در صورت مصرف خوراکی افت شدید فشار خون و فوت مصرف کننده به همراه خواهد بود.
   نکته: در صورت نیاز به شستشو موضع، محلول باید حداقل دو تا چهار ساعت بر روی پوست بماند.